Triathlon at Pasyal Pace

-

Natuwa naman ako sa larawan ko. Halatang enjoy ako dito! Salamat pareng Migs, freelance photographer and my marathon pacer.

Buti na lang talaga at sumali ako dito. Sa totoo lang, tinatamad ako noong una. Pagod pa rin siguro ang mga paa at utak ko sa mga speed drills na ginawa ko para sa Urbanite Run. Dati ayaw na ayaw ko ang takbo; ngayon yata sobrang in-love na ako rito - lalo na sa marathon. Halos puro takbo na lang ang ginagawa ko. Pansamantalang nakalimutan ko na try-athlete nga pala ako.

Laking pasasalamat ko na tinanong ako ni Aries at Ian kung nag-register na ako. Ilang araw bago ang deadline, nagpalista na rin ako at nagbayad. Medyo nagkaroon ng problema sa race pack claiming ko sa araw ng race, pero pinahanga ako nina Eric Pasion at ang kanyang mga tauhan sa paghagilap ng race kit para sa akin. Sa totoo lang medyo na stress rin akong isipin na bumiyahe ako papuntang UP mula Paranaque para lang pala manood at di makalahok. Sa tulong ng race organizer, sa paghahagilap ko ng di sumulpot na registered triathlete (buti na lang kilala ko ang dalawa sa kanila) at sa awa ng Diyos, opisyal na kalahok na rin ako!

Sa totoo lang namasyal lang talaga ako sa race na ito. Dahil dyed-in-the-wool Iskolar ng Bayan ako, nais ko lang makatikim mag-swimming sa UP Diliman pool. Lagi kasing sira or exclusive ito for varsity team noong kapanahunan ko noon. Medyo nalungkot lang ako nang nakita ko yung Men's facilities. Akala ko "needs improvement" na yung facilities sa UP Los Banos, mas kaaba-aba pala yung sa Diliman. Sana may matulong ang mga alumni sa kundisyon na ito.

Nilibang ko na lang ang sarili sa pakikipagkwentuhan at panonood. Maraming beginner na kasali rito kaya masaya ang atmosphere. Pero meron pa ring mga addicts at Camsur veterans tulad nila Rayzon ng Team PMI, dati kong officemate na si Ed at si Levy (Happy Hour) na malugod kong nakilala. Mga addicts, magbago na kayo! Hehe!

Posing for the cameras before the swim (myself, Aries and Ian)

Photo courtesy of Cholle

Dahil pasyal pace lang ako, relax swim lang ako. Pang-apat yata ako sa huli sa pag-ahon sa pool sa wave ko. Malakas pa rin swim endurance ko, pero ilang buwan na rin akong di lumangoy ng mabilis. Actually bihira talaga ako lumangoy ng mabilis! Haha. Sana maibalik ko man lang yung dating bilis ko (na hindi naman talaga kabilisan sa totoo lang). Mabagal man ako ninamnam ko yung langoy. Tuwing aahon ako binibiro ko pa si Jan (musang) na kung pwede i-sub niya ako. Ayos lang yung swim, pero hirap talaga akong umahon sa pool ng walang rails. Haha! Payo rin pala sa ibang newbie, iwasan mag-bikini o magsuot ng maluwag na shorts para di malantad sa madla ang likuran ninyo.

Mahirap talaga umahon ng pool kapag overweight!

Photo courtesy of Cholle

Matagal na ring panahon ang lumipas mula nang huli kong semplang dahil sa bike shoes. Pero dahil ayoko muna ng pressure at alam kong matao sa UP oval pag-Linggo, minarapat kong mag-running shoes na lang. Pero bilib ako sa organizer dahil nakuha nilang maglaan ng dedicated bike race lane. Ramdam ko rin ang deperensya ng walang bike shoes - mas mabagal ako at mas laspag ang legs. Ayos na rin dahil mas nakunan ako ng maayos sakay ng bike! Pasyal lang talaga ito sa lilim ng punong akasya.

Namamasyal sa park (Photo courtesy of Vener)

Walong ikot sa academic oval ang bike course. Masaya iyong unang ikot hanggang ika-anim dahil meron pa akong kasabay mamasyal - magbike pala - at ilang ulit ko ring nakita at nagpa-picture sa mga kaibigang sina Vener, Christy, Cholle at Maki. Panay rin ang kaway at bati ko sa mga kalahok tulad ni Hector (SecondWind store). Medyo napaisip lang ako (at napabilis ng kaunti) nung unti-unti na silang nawawala. Haha. Dahil dumudulas ang running shoes ko sa pedal at sa aking pasyal pace, ilang bikers rin ang umuna sa akin. Ito sigurong biking ang pagtutuunan ko ng pansin sa susunod.

Himalang meron akong naabutan na isang kalahok sa run portion. Mukhang napagod na siya at naglalakad paminsan-minsan. Sumabay ako ng kaunti at nagpakilala pero pinauna na rin niya ako kalaunan. Bro, sana tulad ko dati, ma-hook ka rin sa triathlon. Mahirap man siya, masaya pa rin!

Sa awa ng Diyos ay natapos ko rin ang pamamasyal. Labis ang aking galak at halata ito sa larawan sa ibaba. Salamat kina Vener, Christy, Cholle at Maki, na bagama't di kalahok sa triathlon ay hinintay akong matapos.

Hindi naman gaanong obvious na masaya ako ( Photo courtesy of Vener )

Sa wakas natapos rin ang pamamasyal ko! (Photo courtesy of Cholle)

Meron salo-salo matapos ang triathlon. Iyon na rin ang awarding time. Meron ilang atleta pa akong nakilala sa hapag-kainan (Pareng Lito, kita-kits sa Subic Marathon). Meron akong ilang kilala na nanalo. Si Rayzon ang overall men's winner. Si Levy at ilang miyembro ng Pinoy Ultra runners ay nasa top ten. Si Trina na kaibigan ni Aries ay second place winner sa female division. Ewan ko ba pero magaan at masaya ang pakiramdam ko sa karera at pagtitipon na ito. Katunayan, first time kong tumagal ng past 1:30 pm sa isang race site. Masaya ang karamihan, mabait yung Dean ng UP Law at maayos ang race organization. Maliit itong race pero merong puso. Sana bawat race ganon. Sana yung pamamasyal ko nakatulong kahit konti sa UP Office of Legal Aid at mga mahihirap na kailangan ng tulong. Balak daw ni Dean gawin annual ang competition. Malamang gagawin ko itong annual tradition. Baka sa 20th edition mapasa-akin na rin ang Dean's Cup!

Balang araw magpapagawa rin ako nito!

Photo courtesty of Aries